Een tweetrapsmaking is een clausule in een testament waarmee je zeggenschap over jouw nalatenschap behoudt, ook als een van jouw erfgenamen na jou komt te overlijden. Simpel gezegd, wanneer erfgenaam A een bedrag van 30.000 euro van je erft en later zelf ook overlijdt, gaat het restant ervan niet – volgens het erfrecht – naar diens erfgenamen maar naar degene die jij in je testament hebt genoemd.
Ex-partner buiten spel
Deze clausule komt met name van pas wanneer je uit elkaar bent met je (ex-)partner en niet wenst dat je ex-partner via jullie gezamenlijke kinderen gaat erven. Iets wat aan de orde komt wanneer een van de kinderen eerder dan je ex komt te overlijden. Met de tweetrapsmaking bepaal je dan dat jouw nalatenschap in dat geval overgaat naar bijvoorbeeld de andere kinderen of een familielid.
Geld blijft in de familie
Verder is de tweetrapsmaking handig wanneer in jouw situatie het behoud van familiekapitaal belangrijk is. Je zorgt er dan met een tweetrapsmaking voor dat jouw nalatenschap niet weg kan lekken via aangetrouwde partners.
Nadelen
In de praktijk is het soms erg lastig voor de erfgenamen om de tweetrapsmaking na te leven. De erfenis moet altijd duidelijk gescheiden blijven van het eigen vermogen van de erfgenamen. De tweetrapsmaking ziet namelijk alleen op het vermogen uit de nalatenschap en niet op het eigen geld van een erfgenaam. Is door vermenging niet meer te achterhalen welk vermogen uit de nalatenschap komt en welk vermogen eigen geld is, dan ontstaat er een probleem. Erfgenamen kunnen in de praktijk de tweetrapsmaking omzeilen door vermenging in de hand te werken. Bijvoorbeeld door een verkregen goed uit de nalatenschap te verkopen en het geld te laten storten op een persoonlijke rekening.